سالهای بین ۱۳ تا ۱۹ سال پرهیاهوترین و چالش برانگیز ترین سال ها برای والدین پسران نوجوان است آنها صحبت نمی‌کنند، تحقیقات نشان داده دلیل این رفتار آنها این است که از افشای نقاط ضعف و آسیب پذیری های خود می‌ترسند و دلیل دیگر این است که بدن و مغز آنها،در حال ساخت و ساز بزرگی است که باعث می شود آنها علاقه کمتری به صحبت داشته باشند در هر صورت این مرحله از پیشرفت پسران ما چیزی نیست که باید رفع شود این یک قسمت طبیعی از رشد آنها است مگر در مواردی. به جای اینکه بخواهیم آنها را به مکالمه های طولانی و معناداری که هیچ علاقه‌ای به آنها ندارند مجبور کنیم باید از همان چند دقیقه ارزشمند در سطح بهره ببریم و کارهایی که دوست دارند انجام دهیم و راه هایی پیدا کنیم تا به آنها بفهمانیم که بی قید و شرط دوست شان داریم. یادمان باشد که آنها به مادران خود نیاز دارند. بسیاری از پسر ها هنگامی که به سن دبیرستان می‌رسند اغلب از این که مرد هستند و بزرگ و پر از هورمون شده‌اند، خجالت می کشند. رسانه ها اغلب مردان را به شکل افراد تجاوزگر خشن یا غیره به تصویر می‌کشند پس ممکن است احساس بدی داشته باشند مادران می‌توانند برای غلبه بر این حس کمک موثری باشند و می توانند از سنین ده سالگی به بعد جملات زیبایی در مورد پسرانشان به کار ببندد مثلا وقتی لباس جدیدی را می‌پوشد به او بگویند پسر تو واقعاً خوشتیپ هستی یا هم صحبتی با تو جالب است به مرور مسئولیت و آزادی بیشتری به او بدهید در سالهای دبستان مادران برای تماشای تلویزیون یا استفاده از کامپیوتر محدودیت هایی را ایجاد کنند تا پسر ها بیرون بروند و کمی ورزش کنند پسران را تشویق کنید تا دوستانشان را به خانه دعوت کنند و با آنها مهربان باشند و گفت‌وگو کنند.

او اجازه دهید که گریه کند چه کسی گفت مرد گریه نمیکند به پسر خود اجازه بدهید هر زمان احساس ناراحتی و غمگینی داشت به راحتی گریه کند و از این کار خجالت نکشد کارهای خانه را به او بیاموزید پسرها هم باید مراقبت از خود را بیاموزد باید بدانند وقتی در خانه تنها هستند چطور از عهده کارهایشان بربیایند تمیز کردن خانه پختن غذا و انجام های کارهای شخصی و بهداشتی را بیاموزید روزهای پر چالشی در این راه وجود دارد اما در سفر خود به بزرگسالی پسران ما مردان شگفت انگیزی می شوند و این ارزشمند است.‌

طوفان های خلقی، اتاق های دربسته، چرخش چشم ها و انبوهی از لباس ها روی کف اتاق خواب شان، وقتی صحبت از والدین نوجوانان می‌شود لیست مواردی که آنها را درباره بچه هایشان آزار می‌دهد طولانی است در اینجا به چند مورد از آن می پردازم سوال نپرسید نوجوان شما جمعه شب بعد از معاشرت با دوستانش در وارد می‌شود و نمی‌توانید مانع خودتان شوید از من پرسید کجا بودی آیا شما به آن مهمانی رفتید که من در مورد آن صحبت کردم آیا آنجا الکلی و مواد مخدر وجود داشت پدر و مادرشان در خانه بودند بعد از آن کجا رفتی آنها را کمی رها کنید برای نشان دادن علاقه به شنیدن آنچه با آنها گذشته چند سال بپرسید و بعد گوش کنید اگر بازجویی از آنها را متوقف کنید آنها تمایل بیشتری برای گفت‌وگو و صحبت درباره دنیای خود با شما دارند به یاد داشته باشید که به صحبت‌های ایشان بیش از حد واکنش نشان ندهید و گرنه در آینده از شما دور خواهند شد درباره دوستانشان پی‌درپی بدگویی نکنید دوستان دنیای آنها هستند در حقیقت در برخی موارد دوستان آنها بیشتر از ما در زندگی آنها تاثیر دارند به همین دلیل که برخی دوستان شان را قبول نمی کنیم یا حرف‌های منفی درباره آنها می‌گوییم ناخواسته بچه های مان را از خودمان دور کنیم حتی اگر دوستان بچه های مان را قبول نداریم یا مورد تایید من نیستند حتی اگر احساس می‌کنیم کانال روز بدی دارند باید بپذیریم که فرزندان ما حق انتخاب دارند که با چه کسی وقت بگذراند البته این به این معنی نیست که ما نمی‌توانیم در مورد احساسات خود صحبت کنیم و نگرانی‌های خودمان را در مورد دوستانش بیان کنیم ما می‌توانیم به آرامی تمام تلاش خود را برای انصراف از آن را به تو دوستی ها انجام دهیم

اگر میخواهید نوجوانتان صحبت کند والدینی باشید که گوش می دهند ن خیلی راحت تر از انجام شده است اما اگر به عنوان والدین هدفی داریم که برای فرزندانمان تلاش کنیم این است که به راحتی بنشینیم و گوش دهید وقتی گوش می‌دهیم اما صحبت می‌کنند وقتی گوش می‌دهیم یاد میگیری وقتی گوش می‌دهیم یک تیم هستیم و گوش می‌دهیم آنها شنیده می شود وقتی گوش می‌دهیم آنها احساس تنهایی نمی کند وقتی ما گوش می‌دهیم آنها می‌دانند که ما طرف آنها هستیم.

روزی فرزند شما اشتباه یا انتخاب اشتباهی انجام خواهد داد و به سمت شما خواهد آمد روزی که فرزند شما چنین کرد لحظه‌های بسیار ارزشمند است و شما باید انتخاب مهمی داشته باشید با این مبارزه با نوجوان تان یا پذیرش و گوش دادن به او اگر می‌خواهیم وقتی زندگی برای بچه‌هایمان سخت می‌شود یا مشکلی پیدا می‌کنند به ما مراجعه کنند به حقیقت را بگویند و در مورد زندگی خود شفاف باشند نباید واکنش نشان دهیم باید شروع به گوش دادن کنیم آن هم گوش دادن فعال سخنرانی لازم نیست و هر نبردی ارزش جنگیدن را ندارد بعضی موارد وجود دارد که ما فقط باید آنها را گوش دهیم گوش کردن فعالی به فرزندمان اجازه دهیم حرفش را تمام کند و وسط حرفش نپریم حتی اگر پیش‌بینی می‌کنیم که می‌خواهد بگوید یا منظورش را فهمیدیم ذهنتان را برای اینکه دیگران حق دارند عقیده خودشان را داشته باشند باز نگه داریم گوش کردن فعال به معنای موافقت و تایید گفته های طرف مقابل نیست فقط به این معناست که برایتان مهم است و فضای ذهنی او را بشناسید..

آنها در دوره‌ای از زندگی خود هستند که مطمئن نیستند واقعا چه کسی هستند آیا در جایگاه مناسبی هستند و قرار است چه کسانی باشند گاهی اوقات تنها چیزی که آنها نیاز دارند این است که کمی تایید شان کنید که کسانی که امروز هستند بسیار فوق‌العاده هستند به چشمان فرزندتان نگاه کنید و به او بگویید که او را به خاطر آنچه که از دوست دارید را دقیقاً همان طور که هست دوست داشته باشید اگر می‌خواهیم به پسرانمان یاد دهیم که مردانی کاملا محکم دوست داشتنی پسران خوب و همسران خارق العاده و دوستان و همکارانی دلسوز باشند باید به آنها آزادی دهیم که قوی باشند و احساسات خود را نشان دهد بدون اینکه بترسند آنها می‌توانند جنگجویانی قهرمان باشند و همچنان حساس باشند می‌توانند شیرین و قوی باشند و می توانند لطیف و سخت باشند پسر خود را دقیقاً همان طور که هست دوست داشته باشید بدون قید و شرط فقط در این صورت است که به او اعتماد به نفس و هویت قومی خواهید داد تا مسیر خود را به سمت بزرگسالی طی کند.